Half oktober 2017 ben ik 4 weken gaan proefzwemmen bij TVR. Na een eerste kennismaking met Hillie werd mij al snel duidelijk dat ik bij deze vereniging welkom was.
Yes, met als doel mijn eerste triathlon. Ik heb al wat hardloopervaring bij Running Blind; 10km, 10EM halve marathon en de Roparun. Tevens al wat fietskilometers op de tandem met mijn fietsmaatje gemaakt. Klaar voor een volgende uitdaging in mijn sportieve ambities! Eerst maar eens mijn zwemconditie op niveau brengen op zaterdagochtend in de Kulk.
Laat mij duidelijk zijn, ik heb Ushersyndroom. See no evil, hear no evil. Een aandoening waardoor je doof en blind wordt. Nu zie ik nog door een hele kleine koker, als het ware door een rietje en hoor heel slecht. En dan toch trainen voor een triathlon? Yes, why not! Grenzen zijn er om verlegd te worden.
Ik kreeg de smaak van zwemmen te pakken en vanaf begin januari ging ik al naar 2x trainen in de week. Tevens ben ik ook gaan meedoen met de hardlooptraining op de dinsdagavond. Zwemtraining in het zwembad gaat gelukkig met mijn slechte zicht nog net wel. Hardlopen, zwemmen in het open water en fietsen is een ander verhaal, daar heb ik echt een buddy voor nodig.
Na de ALV half januari bood Germaine zich spontaan aan om mijn buddy te zijn de komende trainingen en wedstrijden. Gaaf! Voor iemand zoals ik, met een dubbele beperking in horen en zien, is het belangrijk om vertrouwen te krijgen in je buddy.
Zo hebben Germaine en ik menig uurtje hardlopend, fietsend op de racetandem en zwemmend in het open water doorgebracht. We zijn ook samen naar de paratriathlon trainingsstage in Doorn geweest. Samen de wisseltraining gedaan.
Nadat ik in januari mijn NTB licentie had ontvangen kon ik me gaan inschrijven voor de wedstrijden. Tja, kies er maar één uit… Door Kitty werd ik gewezen op de paratriathlon Sprint op 2 juni op de Willem Alexander Roeibaan in Rotterdam (Zevenhuizen).
Ja, dat lijkt mij gaaf. En 2 juni pas, dus dik 5 maanden trainen en tevens meedoen met de clubcompetitie om zoveel mogelijk ervaring op te doen. Ook leuk is dat ik regelmatig van dees en geen wel tips mee krijg om hardlopen, zwemmen en fietsen te verbeteren.
Er was wel een klein probleempje, een geplande operatie voor een cochleair implantaat kon niet verschoven worden. Na de operatie op 11 april zou ik de eerste weken, in verband met herstel, absoluut niet mogen trainen. Pas begin mei mocht ik weer rustig aan hardlopen en het fietsen weer op gaan bouwen. En op 11 mei kreeg ik het verlossende woord dat ik weer mocht gaan zwemmen. De 2e juni kwam al in zicht. Samen met Germaine de noodzakelijk trainingen uitgestippeld richting 2 juni, dus dat moet goed komen.
En dan is het 2 juni. Raceday met de start om 17:10 uur.
Alle trainingen zouden die dag samen komen.
Twee dagen van te voren al mijn tas klaar en ingepakt. Valys taxibus geregeld om mijn racetandem te vervoeren. Ik was hartstikke op tijd op de Prins Willem Alexander Baan. Dat gaf me gelegenheid om samen met Germaine het terrein, raceparcours en wisselzone te verkennen en in te checken. Tevens om nog wat van de eerdere heats mee te maken. Langzaamaan werd het tijd voor actie. De racetandem, helm op en startnummer mee om het eea klaar te zetten in de wisselzone. Dat betekende ook al CI en hoorapparaat uit, bril af. Alles in een goede volgorde, check! Nog snel een laatste banaan en wat drinken. Nu tijd om om te kleden, een laatste toiletstop en de trisuit aan krijgen. Wetsuit aan, zwembril en oranje badmuts op voor de categorie PTVI. Op naar het zwemplateau. Nog een laatste briefing, gelukkig mag ik de oren van buddy Germaine lenen. Die stelde mij gerust dat er geen bijzondere dingen waren. Hup het water in en zwemmen naar de startlijn. Germaine loodste mij naar rustiger water om niet in het gedrang te komen van de snellere paratriathleten. Zwemwater was goed van temperatuur en zwemmen ging redelijk goed. Af en toe nog een klein stukje schoolslag. Het ging samen top. Waar ik de eerste keer in het open water bijna, naar mijn idee kris kras door het water ging, ging het nu redelijk goed met enkele relaxte correcties. Na 750 meter eindelijk het trappetje. Op een drafje naar de racetandem. Afgesproken om pas bij de fiets als een speer de wetsuit uitkrijgen en beetje mijn oren drogen voor mijn CI en hoorapparaat, bril op, helm op, fietsschoenen aan en links (zoals bij de wisseltraining afgesproken) achter Germaine aan naar het punt van opstappen. Eerst Germaine en dan ik. Ik riep “vast” zodra mijn fietsschoenen vastgeklikt zaten en we gas konden geven. Vier ronden te gaan. Germaine gaf aan bv “links” zodat ik wist dat er een bocht aan kwam die kant op en voelde dat aan de pedalen. Mee hellen en halverwege de bocht weer gaan. Korte commando’s en voelen is voor mij essentieel. Langs de tribune hoorde ik alleen de commentaarstem door de speakers. De rest heb ik niet meegekregen. De laatste ronde voelde ik mijn bovenbeenspieren al wat, hmm. Straks nog het laatste onderdeel, de 5 km hardlopen. Toen kwam het commando van Germaine “los” het teken van rechts los klikken en daarna het commando “afstappen”. Dit ging weer super (waar een wisseltraining uitermate nuttig voor is) Snel naar de laatste wisselzone. Helm af, buddylintje en zonneklep, hup in de schoenen en lopen. Pfff, die benen voelden nog niet lekker aan. Toch hoorde ik van Germaine dat we een goed looptempo hadden en kreeg er ook meer vertrouwen in. In totaal 2 ronden, waarbij ik in de laatste 1,5 km mijn spieren in mijn bovenbeen begon te voelen, ze begonnen flink te verzuren. Op de tanden bijten en gaan tot het gaatje, diep en yes de finish in zicht. Met support en aanmoediging bereikten we samen de finish…..
4e in mijn klasse en 15e overall met een tijd van 1:30:47 ben ik echt supertrots op wat we samen bereikt hebben.
Wat een ervaring en wat een sportfeestje is dit om mee te maken!
